บทก่อนหน้า

คำนำ

ผมได้ตัดสินใจเขียนคำอธิบายโดยย่อนี้เนื่องจากความเร่งด่วนของเรื่องนี้ ขณะที่หลายครั้งเรื่องเฉพาะต่างๆ นั้นเพียงเกี่ยวข้องกันเท่านั้น ซึ่งใช้การอ้างอิงมากกว่า 200 ข้อในพระคัมภีร์ไบเบิล สิ่งนี้เปิดโอกาสให้ผู้อ่านได้ค้นหาเพิ่มเติมและได้รับการทรงนำโดยพระวิญญาณของพระเจ้าเพื่อจะเข้าไปสู่ขุมทรัพย์ซึ่งมิอาจค้นหาได้ในพระวจนะของพระองค์ ขณะที่เขียนอยู่มีสองสิ่งที่ทำให้ผมประทับใจเป็นพิเศษที่เติมความชื่นชมยินดีให้แก่ผมคือ ประการแรก, สำหรับสิทธิพิเศษและพระพรอันยิ่งใหญ่ของความสามารถที่จะมองเข้าไปในแผนการณ์แห่งความรอดในเชิงลึกเช่นนั้นได้ ประการที่สอง, สำหรับความจริงที่ว่า ผมไม่จำเป็นต้องปกป้องนิกายใดๆ หรือโรงเรียนหลักคำสอนใดๆ ผมสามารถวางสิ่งต่างๆ ไว้ในวิถีทางที่พวกมันเป็นได้ ผมเชื่อว่า (เท่าที่มันจะเป็นไปได้) พระเจ้าได้ประทานพระคุณให้แก่ผมเพื่อแทรกซึมเข้าไปในพระดำริทั้งหลายของพระองค์และแผนการณ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์เพื่อมนุษยชาติ เช่นเดียวกับดาวิด ผมสามารถเป็นพยานได้ว่า: “พระองค์ทรงเชิดชูพระวจนะของพระองค์เหนือพระนามทั้งหลายของพระองค์” (สดุดี 138: 2); และเช่น เดียวกับ อ.เปาโล: “โอ พระปัญญาและความรอบรู้ของพระเจ้านั้นล้ำลึกเท่าใด!” (โรม 11:33)

ท่านผู้หนึ่งในบรรดาผู้ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าซึ่งถูกใช้หลังจากช่วงเวลาของเหล่าอัครสาวกคือ ไอรีเนียส ผู้ที่กล่าวว่า “พระเจ้าได้ทรงสำแดงแผนสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่แห่งความรอดไว้สำหรับผู้ที่พระองค์ทรงโปรดปราน” ผู้แต่งเพลงท่านหนึ่งได้กล่าวไว้เช่นนี้ว่า “ขอให้ข้าพระองค์นิ่งอยู่เถิด พระบิดา นั่นคือคำอธิษฐานของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ยังจะได้เห็นการอัศจรรย์ทั้งหลายในพระวจนะของพระองค์” พระวจนะของพระเจ้าของพวกเรายังคงใช้ได้อยู่ในปัจจุบันนี้ “มันถูกซ่อนไว้จากนักปราชญ์ของโลกนี้ และได้รับการเปิดเผยแก่ผู้ที่ตั้งใจจะรับและได้รับการสอนจากพระวิญญาณ”

ผมอธิษฐานขอให้ผู้อ่านทุกคนจะได้รับพระพรฝ่ายวิญญาณ และที่พวกเขาอาจจะได้รับการสร้างขึ้นในความเชื่ออันมีค่าที่สุดของพระวจนะแห่งพระสิริของพระเจ้า ทุกคนควรจะใช้เสรีภาพในการค้นหาข้อพระคัมภีร์ต่างๆ เพื่อดูว่าสิ่งทั้งหลายเป็นเช่นนั้นหรือไม่ หนังสือหลายเล่มอาจจะได้ถูกเขียนไว้ถ้าหากพวกเราพยายามที่จะครอบคลุมเนื้อหาเหล่านี้อย่างถี่ถ้วน – คำอธิบายโดยย่อนี้หมายถึงเหมือนเป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น สิ่งที่เหลือเป็นระหว่างคุณกับพระเจ้า ขอให้พระวจนะอันเป็นพระพรของพระองค์เป็นพระพรแก่ทุกคนซึ่งพระองค์ได้ทรงอวยพรแล้ว

เครเฟลด์ ธันวาคม 1988 บรรณาธิการ

 

บทถัดไป